Ο ρακοσυλλέκτης είναι ένα από τα πιο αρχαία επαγγέλματα, από τότε που η ανακύκλωση όχι μόνο δεν είχε γίνει στάση ζωής (και για κάποιους ίσως μόδα…), αλλά ούτε καν ήταν ορατή η άμεση αναγκαιότητα της δράσης για την επιβίωση του πλανήτη μας.
Κινούμενοι από την ανάγκη της δικής τους επιβίωσης, οι ρακοσυλλέκτες ήταν και παραμένουν στην πλειονότητά τους άνθρωποι από περιθωριοποιημένες κοινωνικές ομάδες, προσφέροντας όμως με τη δουλειά τους, ως αφανείς ήρωες της σύγχρονης σπάταλης κοινωνίας μας τα μέγιστα, συλλέγοντας και απομακρύνοντας από τις γειτονιές μας χιλιάδες τόνους σκουπιδιών και για την ακρίβεια: άχρηστων για τους κατόχους τους αντικειμένων.
Ο Mustafa, ο Χαμίλ, ο Θανάσης, ο Γιάννης κ.ά, άνθρωποι «δικοί μας», επωφελούμενοι των υπηρεσιών της ΚΛΙΜΑΚΑ, είναι ανάμεσα στους 3.000 (καταγεγραμμένους) ρακοσυλλέκτες της Αττικής, που για χρόνια κερδίζουν τον επιούσιο μαζεύοντας – όπως χαρακτηριστικά μας λένε- «θησαυρούς» από τα σκουπίδια των πλουσίων.
«Μπουκάλια, κονσερβοκούτια και αλουμινένια δοχεία από μπύρες και αναψυκτικά, βιβλία, ρούχα και ένα σωρό άλλα αντικείμενα που οι άνθρωποι έχουν σπίτι τους. Άμα σταθείς τυχερός πετυχαίνεις τα «βαριά»: εξαρτήματα αυτοκινήτων, ψυγεία, κουζίνες, ογκώδη μπόιλερ, παλιά έπιπλα… Τότε μιλάμε για καλό μεροκάματο, αλλιώς τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα, χρειάζεται να ψάχνεις πολλές ώρες για ψίχουλα…» μας λέει ο Mustafa και συμπληρώνει ότι «η οικονομική κρίση έχει αγγίξει δυστυχώς και το δικό μας επάγγελμα. Παλιά, στα σκουπίδια έβρισκες πιο εύκολα και πιο πολλά πεταγμένα αντικείμενα που θα μπορούσαν να πουληθούν ως πρώτη ύλη…
Σήμερα, υπάρχει τέτοια φτώχεια που πετιούνται πλέον ελάχιστα πράγματα, σε σύγκριση με το παρελθόν, και όταν έχουν πλέον «λιώσει» από την χρήση».
Ρομά, άστεγοι, πρόσφυγες, οικονομικοί μετανάστες, Έλληνες Μουσουλμάνοι από την Θράκη και την Κομοτηνή κ.ά, αλλά και εσχάτως άτομα που κατέληξαν άνεργοι να επιβιώνουν στο όριο, ή κάτω από το όριο της φτώχειας, βρίσκουν εργασιακή διέξοδο στο επάγγελμα του ρακοσυλλέκτη. Ένα επάγγελμα που δυστυχώς, μέχρι και σήμερα έχει αρνητικό πρόσημο αντίστοιχο με εκείνο του σκουπιδιάρη.
Ωστόσο, οι ρακοσυλλέκτες ήταν και παραμένουν οι αφανείς ήρωες μιας υποτιμημένης ανακύκλωσης. Αυτής που δεν προβάλλεται, ούτε στηρίζεται.
Είναι η ανακύκλωση του φτωχού, του μεροκαματιάρη… όλων εκείνων που με μοναδικό τους εφόδιο ένα καρότσι ή ένα τρίκυκλο, δουλεύοντας στο δρόμο, ευάλωτοι σε κάθε κίνδυνο και κακουχία, οργώνουν τις γειτονιές της Αθήνας προς ανεύρεση των σκουπιδιών – θησαυρών για το εισόδημά τους, φροντίζοντας (έστω και ακούσια ) να μην καταλήγουν ανεξέλεγκτα όλα τα απορρίμματα στις ήδη «τελειωμένες» μας χωματερές.
Οι ρακοσυλλέκτες είναι ιστορικά και αναμφίβολα, οι πρωτεργάτες της ανακύκλωσης. Ακόμα και εάν στερούνται εφοδίων και γνώσεων για το πώς και ποια πρέπει να είναι η σωστή ανακύκλωση, η ανάγκη να συμμετέχουν οργανωμένα και αναγνωρισμένα σε αυτή είναι ιδιαίτερα σημαντική όση και η προσφορά τους.
Photo credit: @Iakovos Hatzistavrou
(Άρθρο από: https://www.klimaka.org.gr/epaggelma-rakosullektis-o-afanis-irwas-tis-anakyklwsis/)
